OSADA SAMOWYSTARCZALNA / LOW-TECH
praca doktorska obroniona w 2024 roku
Projekt samowystarczalnej osady w oparciu o zasadę zrównoważonego rozwoju, zoptymalizowanej pod kątem jej wielkości, relacji między mieszkańcami, procesów pozyskiwania żywności i energii. Jej forma architektoniczna wynika bezpośrednio z analiz lokalnego klimatu, kątów górowania słońca, i średnich temperatur.
Najważniejszym elementem osady są jej mieszkańcy. Pierwszy rozdział to wyznaczenie ich ram. Przyjmuję tezę, że ewolucja nie nadążyła za szybkim rozwojem urbanizacji a ludzie nie są przystosowani do życia w gęsto zaludnionych miastach. Analizuję najstarsze plemiona gatunku ludzkiego i mechanizmy kształtujące i regulujące wielkość „ludzkiego stada” w oparciu antropologię.
Drugi rozdział zawiera ponowne przeanalizowanie optymalnych ram wielkości populacji osady w oparciu o najnowszą wiedzę socjologiczną. Celem jest optymalizacja stosunków sąsiedzkich bazując na naturalnych, niewymuszonych relacjach.
W trzecim rozdziale prowadzę rozważania na temat wpływu produkcji żywności na środowisko, optymalizacji diety pod tym kątem i schematów lokalnej produkcji żywności.
Czwarty rozdział dotyczy niezależności energetycznej osady. Rozważam w nim możliwości produkcji i składowania energii opierając się wyłącznie o odnawialne źródła energii i rozwiązania niskotechnologiczne.
W piątym i dalszych rozdziałach wyznaczam formę budynków bazując na pasywnych systemach ogrzewania, wentylacji i produkcji energii.
Projekt osady jest modelową koncepcją przedstawiającą alternatywę dla współczesnej, podmiejskiej architektury mieszkalnej. Osada składa się z piętnastu budynków jednorodzinnych, piętnastu drewnianych wież służących jako magazyny energii, dziewięciu szklarni do produkcji pełnowartościowej diety oraz czterech budynków wspólnych.
